رفیق من سنگ صبور غمهام

My only friend the “lover’s dtone of patience”

به دیدنم بیا که خیلی تنهام

Help me embrace my loneliness

هیشکی نمیفهمه چه حالی دارم

No one sees my sea of angony nor

چه دنیای رو به زوالی دارم

How my world is crashing around me

مجنونم و دلزده از لیلی ها

Majnoun am I, bereft of all Leilis

خیلی دلم شکسته از خیلی ها

Foced into suffering much from so many

نمونده از جوونیام نشونی

Yoyth is lost to this raging heart

پیر شدم پیر تو ای جوونی

Age falls on me in her destructive might

تنهای بی سنگ صبور

Lonely, with out the”lover’s stone of patience”

خونه سرد و سوت و کور

Heartless home, cold and blessed by gloom

توی شبات ستاره نیست

No star rises to adorn my night

موندی و راه چاره نیست